Η αρχή πονάει

κάθε φορά που ξημερώνει

ένα δάκρυ θα χυθεί

να θρηνήσει τη νύχτα

και όσα φύγανε μαζί

ο ήλιος μόλις φέξει

και η σιωπή χαθεί

στου άγνωστου τη θέα

τρέμει η ψυχή

στο πρώτο φως της μέρας

η αγωνία θα φανεί

η καρύδια μου θα χτυπάει

στην κάθε αφορμή

η αγάπη που θα φύγει

η καρδιά μου την κρατά

μα σ' αυτή που θα 'ρθει

πάντα θα πονά

δεν είναι που το τέλος

θα είναι πάντα εκεί

αυτό που με πονάει

είναι η κάθε μου αρχή

κάθε φορά που ξημερώνει

ένα δάκρυ θα χυθεί

για όλες τις αγάπες

που θα έρθουν μαζί

Άκης